بریده‌ای از کتاب داستان راستان: جلد اول و دوم اثر مرتضی مطهری

۶۱ جمع هیزم از صحرا رسول اکرم صلی الله‌علیه و آله در یکی از مسافرت‌ها با اصحابش در سرزمینی خالی و بی‌علف فرود آمدند. به هیزم و آتش احتیاج داشتند، فرمود:«هیزم جمع کنید.» عرض کردند:«یا رسول‌الله! ببینید این سرزمین چقدر خالی است! هیزمی دیده نمی‌شود.» فرمود:«در عین حال هر کس هر اندازه می‌تواند جمع کند.» اصحاب روانه صحرا شدند، با دقت به روی زمین نگاه می‌کردند و اگر شاخه کوچکی می‌دیدند برمی‌داشتند. هر کس هر اندازه توانست ذره ذره جمع کرد و با خود آورد. همین‌که همه افراد هرچه جمع کرده بود روی هم ریختند، مقدار زیادی هیزم جمع شد. در این وقت رسول اکرم فرمود:«گناهان کوچک هم مثل همین هیزمهای کوچک است، ابتدا به نظر نمی‌آید، ولی هر چیزی جوینده و تعقیب‌کننده‌ای دارد؛ همانطور که شما جستید و تعقیب کردید این‌قدر هیزم جمع شد، گناهان شما هم جمع و احصا می‌شود و یک روز می‌بینید از همان گناهان خرد که به چشم نمی آمد، انبوه عظیمی جمع شده است.» وسائل، ج۲/ص ۴۶۲.