بریده‌ای از کتاب کارمیلا اثر جوزف شریدن لی فانو

"عزیزترینم! قلب کوچکت جریحه دار شده؛ فکر نکن بی رحمم چون از قانون عدول ناپذیر قوت و ضعف خود پیروی میکنم؛ اگر قلب عزیزت زخمی شده از قلب وحشی من نیز همراه قلب تو خون میریزد در خلسه ی حقارتی بی اندازه ام با زندگی گرم توست که زندگی میکنم و تو با مرگی دلپذیر در زندگی من خواهی مرد. کاری از دست من برنمی آید؛ همان طور که به تو نزدیک میشوم تو به نوبه ی خود به دیگران نزدیک خواهی شد و خلسه ی این بی رحمی را خواهی آموخت که با تمام این اوصاف، خود عشق است؛ پس تا مدتی نخواه چیزی بیشتر درباره ی من و یا وابستگانم بدانی بلکه با تمام روحیه ی عاشقانه ات به من اعتماد کن."