بریدهای از کتاب تنگسیر اثر صادق چوبک
1404/3/28
صفحۀ 37
می دانست که با غم بزرگی که رو دلش است باز برای شادی او می خندد و خنده اش جور دیگر بود.
می دانست که با غم بزرگی که رو دلش است باز برای شادی او می خندد و خنده اش جور دیگر بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.