بریده‌ای از کتاب سنگ، کاغذ، قیچی اثر مهناز براتی
1404/4/2
3.8
40
صفحۀ 313
فکر می‌کنم گاهی این ترس از سقوط است که باعث بالا رفتن مردم می‌شود. با احساس ترس زاییده نمی‌شویم. وقتی ن جوانیم از دویدن نمی‌ترسیم،پریدن و بالا رفتن در وجودمان است و ترسی از اینکه به ما آسیبی بزند یا در این راه شکست بخوریم نداریم. شکست خوردن و زندگی واقعی است که رس را یادمان می‌دهد؛ولی اگر چیزی را از ته دلت بخواهی،مجبوری ترس را کنار بگذاری و بپری.
فکر می‌کنم گاهی این ترس از سقوط است که باعث بالا رفتن مردم می‌شود. با احساس ترس زاییده نمی‌شویم. وقتی ن جوانیم از دویدن نمی‌ترسیم،پریدن و بالا رفتن در وجودمان است و ترسی از اینکه به ما آسیبی بزند یا در این راه شکست بخوریم نداریم. شکست خوردن و زندگی واقعی است که رس را یادمان می‌دهد؛ولی اگر چیزی را از ته دلت بخواهی،مجبوری ترس را کنار بگذاری و بپری.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.