بریده‌ای از کتاب راه رشد؛ الگوی دینی تربیت کودک و نوجوان اثر محمدصادق حائری شیرازی

اگر می بینیم بعضی از پیغمبر ها یا امامان بچه هایشان خوب نشده اند تعجبی ندارد . اگر می شد انسان را با همه ی کارها خوب کنی ، دیگر خوبی انسان به خودش مربوط نبود و انسان خودش اجر نمی برد ؛ بلکه خوبی اش مربوط به پدر و مادرش می شد . انسان که نقشه ی خانه نیست که اگر او را بسازند و قشنگش کنند ، خوب شود