بریده‌ای از کتاب آتش، بدون دود: گالان و سولماز، درخت مقدس، اتحاد بزرگ (کتابهای اول، دوم و سوم) اثر نادر ابراهیمی

میوه ی بسیار، شاخه درخت را می‌شکند، شادی بسیار، قلب را. ترکمن می‌گوید با نصف خنده‌ات بخند تا مجبور نشوی گریه کنی. با جامه‌ی نو جاروق نو نپوش. کمال، غصه می‌آورد!