بریده‌ای از کتاب رویای آدم مضحک: هفت داستان کوتاه اثر فیودور داستایفسکی

مثل بستن چشم هات به روی زندگیه...
تو دنیا رو برای لحظه ای نمی بینی اما سیاهی رو به شکل متفاوتی همون طور که چشم هات رو بستی بیش تر از قبل و در اعماق قلب وسیع و بی کرانت احساس می کنی و با چشم درونی می بینی، اوج تلخی این جاست که تو با وجود روشنایی قلبت سیاهی رو در آغوش می گیری،چون بهش دل باختی.