بریده‌ای از کتاب شاهنشاه اثر ریشارد کاپوشینسکی

بهم می‌گوید یادم باشد چیزی که باعث شده ما ایرانی ها بیش از دو و نیم هزاره دوام بیاوریم، چیزی که سبب شده به رغم تمام جنگ ها، هجوم ها و اشغال ها خودمان را حفظ کنیم، نه نیروی مادی که نیروی معنوی ماست - شعرمان، نه فناوری مان؛ دینمان نه کارخانه هایمان ما به دنیا چه داده ایم؟ ،شعر، مینیاتور و فرش. می دانی که به چشم آدم‌های مصرف محور همه ی این‌ها چیزهای بی فایده ای هستند. اما به واسطه ی همین هاست که ما حرف دلمان را زده ایم. ما این بی فایدگی شگفت انگیز و بی همتا را به دنیا داده ایم آنچه ما به دنیا داده ایم اصلاً زندگی را ساده تر نکرده بلکه صرفا آن را آراسته است،...