بریده‌ای از کتاب پیامبری و قرارداد (نظریه ای درباره سیره حکمرانی) اثر داوود فیرحی

علامه طباطبایی می گوید که مرکز این سوره(بقره) تکثرگرایی است. در همین مضمون در آیه ۶۲ سوره آل عمران نیز آمده است که تَعَالَوْا إِلَى كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ یعنی بیایید روی چیزهایی متمرکز بشویم که بین مان مشترک است نه مواردی که بر سر آن اختلاف داریم. این فرمولی است که بعدها روسو به خوبی آن را در کتاب قرارداد اجتماعی توضیح داد. روسو می گوید که اراده مشترک یا عمومی مساوی است با اراده همه منهای اراده های متفاوت افراد سپس اضافه می کنند که این اراده همگانی قانون شهر است. سوره بقره و در ادامه آن سوره آل عمران می گویند که با وجود مذاهب و باورهای متفاوت نمیتوان شهر را تنها بر اساس یکی از آن ها اداره کرد بلکه بیایید روی کلماتی بایستیم که این کلمات به رغم تفاوت های دینی که داریم بینمان مشترک است...