بریده‌ای از کتاب سیری در سیره نبوی اثر مرتضی مطهری

پیغمبر اکرم در عالم رؤیا مشاهده می‌کند که گروهی میمون از منبر او بالا و پایین می‌روند و امّت او پای منبر نشسته‌اند و در حالی که روی آنها به منبر است به قهقرا می‌روند یعنی به طرف عقب، از منبر دور می‌شوند. از خواب بیدار می‌شود محزون. حس می‌کند که این نشانه ضربه‌ای است به عالم اسلام. جبرائیل این رؤیا را برای پیغمبر تفسیر می‌کند (وَ ما جَعَلْنَا الرُّؤْیا الَّتی ارَیناک الّا فِتْنَةً لِلنّاسِ وَ الشَّجَرَةَ الْمَلْعونَةَ فِی الْقُر انِ وَ نُخَوِّفُهُمْ فَما یزیدُهُمْ الّا طُغْیاناً کبیراً) [1] که این رؤیا تعبیر دارد و تعبیرش این است که بعد از تو بنی امیه بر امّت تو مسلط می‌شوند و بر همین منبر تو خواهند نشست و در حالی که ظاهر اسلام را رعایت می‌کنند و با نام اسلام سخن می‌گویند و روی مردم هم به سوی اسلام است عملاً مردم را از اسلام دور می‌کنند. این خوابی است که خدا به پیغمبر نمایانده است. ۱. أسری‌/ 60. [و ما رؤیایی را که در خواب به تو نمایاندیم و نیز آن شجره ملعونه در قرآن (خاندان بنی امیه). را قرار ندادیم مگر برای امتحان آنها. و ما ایشان را بیم می‌دهیم ولی جز بر طغیان آنها نیفزاید.[ ↩