بریده‌ای از کتاب بانوی میزبان اثر فیودور داستایفسکی

خیلی تلخ است که آدم فقط گذشته‌اش را نشخوار کند. گذشته مثل شرابی است که خورده‌ای! خوشبختی گذشته چه فایده دارد؟ مثل پوستین کهنه است. دور انداختنی است.