بریدۀ کتاب
1402/12/17
صفحۀ 138
چه شیرین است انسان نزد رفیقش بنشیند و یاد خدا کند و به یاد خدا باشد... چو حبیب نشینی و باده پیمائی به یاد آر محبان باد پیما را
چه شیرین است انسان نزد رفیقش بنشیند و یاد خدا کند و به یاد خدا باشد... چو حبیب نشینی و باده پیمائی به یاد آر محبان باد پیما را
8
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.