بریده‌ای از کتاب یادداشت های کومه اثر چومه کامو

خواستن از دیگران، خود را مال دیگران کردن است. کسی را زیر بال و پر گرفتن، تشویش و رنجش دل از بهر مهر و محبت است. دنباله‌روی کردن از اجتماع رنجاندن خود است و دنباله‌روی نکردن دیوانه نشان شدن است. در واقع هر کجا که زندگی کنند و هر پیشه که پیش گیرند آیا برای زمانی اندک این تن خواهد توانست بیاساید یا برای زمانی اندک دل آرامش خواهد یافت؟