بریده‌ای از کتاب شب های روشن اثر فیودور داستایفسکی

به یاد می‌آورم که آن روز هم رویاهایم پر از اندوه بود و گرچه پیش از آن وضع بهتر نبود، با وجود این احساس می‌کردم که زندگی پیش از آن انگاری آسان‌تر بود و آرام تر و این فکر سیاه این جور در سیاهی غوطه‌ور نبود...