بریده‌ای از کتاب بی کتابی اثر محمدرضا شرفی خبوشان
1402/3/28
3.9
66
صفحۀ 1
بدان که این چشم و گوش که آدمی بدان چیزها را می بیند و می شنود، عاریتی است و قوامش به این بدن است که در خاک میریزد و می پوسد. و انسان را چشم و گوش دیگر است.
بدان که این چشم و گوش که آدمی بدان چیزها را می بیند و می شنود، عاریتی است و قوامش به این بدن است که در خاک میریزد و می پوسد. و انسان را چشم و گوش دیگر است.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.