بریده‌ای از کتاب جنایت و مکافات اثر فیودور داستایفسکی

امان از این دلهای پاک شیلر مآب که همیشه چنین خوش باورند: تا آخرین لحظه شخصی را در پر طاووسی می‌آرایند، تا آن آخر امید به نیکی دارند و نه به شر، و با آنکه نقش پشت سکه را هم حدس می‌زنند، اما به هیچ وجه قبلاً سخن واقعی را بر زبان نمی‌رانند و حتی از اندیشیدن آن چندششان می‌شود و با هر دو دست حقیقت را هم پس می‌زنند، تا اینکه شخص آراسته به دست خود کلاه سرشان بگذارد.