بریده‌ای از کتاب تولستوی اثر اشتفان سوایگ
1404/4/4
5.0
1
صفحۀ 190
بی‌مایه فطیر است. علت آنکه در ایران رمان یا فیلمنامۀ درخور توجهی نوشته نمی‌شود، قطعاََ به سطحی‌اندیشی رمان‌نویس یا فیلمنامه‌نویس باز می‌گردد. دوستان ما، متاسفانه، خیلی هنر کنند، مطالعاتشان از حوزۀ ادبیات تجاوز نمی‌کند، حال آنکه وقتی زندگی هنرمندانی چون تولستوی، هوگو، شکسپیر، و داستایفسکی را می‌خوانیم با کمال تعجب می‌بینیم که مطالعات فلسفی، اجتماعی، و روان‌شناسی آن‌ها اگر بیشتر از مطالعۀ رمان نباشد، کمتر نیست. در حقیقت، این بزرگان اگر رمان‌نویس نمی‌شدند، آثار فلسفی و اجتماعی عمیقی خلق می‌کردند.
بی‌مایه فطیر است. علت آنکه در ایران رمان یا فیلمنامۀ درخور توجهی نوشته نمی‌شود، قطعاََ به سطحی‌اندیشی رمان‌نویس یا فیلمنامه‌نویس باز می‌گردد. دوستان ما، متاسفانه، خیلی هنر کنند، مطالعاتشان از حوزۀ ادبیات تجاوز نمی‌کند، حال آنکه وقتی زندگی هنرمندانی چون تولستوی، هوگو، شکسپیر، و داستایفسکی را می‌خوانیم با کمال تعجب می‌بینیم که مطالعات فلسفی، اجتماعی، و روان‌شناسی آن‌ها اگر بیشتر از مطالعۀ رمان نباشد، کمتر نیست. در حقیقت، این بزرگان اگر رمان‌نویس نمی‌شدند، آثار فلسفی و اجتماعی عمیقی خلق می‌کردند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.