بریده‌ای از کتاب عین عاشقی اثر حسین وحدانی

رفتن،نبودن،نمایشِ نبودن،نباید زیاد طول بکشد.نباید عادت شود. نباید گذاشت دلتنگی به حد نهایت برسد.نباید گذاشت دل،به دلتنگی خو کند،یادش بگیرد و با آن کنار بیاید‌. آدم نباید آنقدر برود و دور شود که از مدار جاذبه ی کسانی که دوستش دارند،خارج شود. بگذار در گوشتان بگویم:آدمی که یک بار تا پای مرگ رفته باشد و برگشته باشد،دیگر از مرگ نمی ترسد. آدمی که یک بار تا سرحد مرگ دل تنگ شده باشد و زنده مانده باشد،دیگر از فقدان نمی ترسد.