بریده‌ای از کتاب تنها گریه کن: روایت زندگی اشرف سادات منتظری مادر شهید محمد معماریان اثر اکرم اسلامی
1403/11/21
صفحۀ 189
من هیچ کاری برای خودم نکردم، برای قبر و تنهاییش. چند باری تو منطقه رفتم و تو قبرهای خالی که بچه‌ها کنده بودن، نماز شب خوندم. وقتی میری سجده و صورتت رو خاک مالیده می‌شه، تو اون تاریکی آدم انگار زندگیش رو مرور می‌کنه، تازه می‌فهمه چقدر شرمنده و روسیاهه.
من هیچ کاری برای خودم نکردم، برای قبر و تنهاییش. چند باری تو منطقه رفتم و تو قبرهای خالی که بچه‌ها کنده بودن، نماز شب خوندم. وقتی میری سجده و صورتت رو خاک مالیده می‌شه، تو اون تاریکی آدم انگار زندگیش رو مرور می‌کنه، تازه می‌فهمه چقدر شرمنده و روسیاهه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.