خودِ صیاد صید می‌شود.

سعی می‌کنم جای دیگری عبادت کنم یا حداقل حضور خدایانم را بیشتر حس کنم، اما هر چه از خانه بیشتر دور می‌مانم، سخت‌تر می‌شود. اگر نتوانم صدایشان را بشنوم آنها هم صدای من را نمی‌شنوند؟ آیا من تنها هستم؟

عبادت کردن در کشوری که مردمانش کافرند، سخت‌تر است.

نمی‌دانم چه حسی دارد که جنگ‌ها را در کتاب‌ها بخوانی، نابودی شهرها را از زبان دیگران بشنوی و بدانی که خودت در آن درگیری‌ها هیچ نقشی نداری. هیچ تاثیر و هیچ قدرتی نداری که جنگ را تا پشت در خانه‌ات بکشاند. اما جنگ می‌آید.

سعی دارم به کال بفهمانم که وزن قلب یک انسان چقدر است و چقدر از یک تاج سنگین‌تر است.