بریده‌ای از کتاب در جستجوی زمان از دست رفته: گریخته اثر مارسل پروست

بدبختی آدم‌ها این است که برای ما چیزی جز باسمه‌هایی سخت آسیب‌پذیر در کلکسیون ذهنمان نیستند. به همین دلیل درباره‌شان طرح‌هایی در سر می‌پروریم که با همه‌ی شور ذهنیت همراه‌اند؛ اما ذهن خسته می‌شود، خاطره نیست می‌شود.