بریده‌ای از کتاب ترجمه صحیفه علویه اثر عبدالله بن صالح سماهیجی
1404/5/6
صفحۀ 41
ای خدا، اندوه کسی را برطرف کن که هنگامی که ناامیدی‌اش او را به یاد بدی‌هایش می‌اندازد، یکسره از خویش مأیوس می‌گردد. از رحمت خویش ناامیدم مکن، ای مهربان‌ترین مهربانان.
ای خدا، اندوه کسی را برطرف کن که هنگامی که ناامیدی‌اش او را به یاد بدی‌هایش می‌اندازد، یکسره از خویش مأیوس می‌گردد. از رحمت خویش ناامیدم مکن، ای مهربان‌ترین مهربانان.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.