بریده‌ای از کتاب هنر معاصر پس از جنگ سرد اثر جولیان استالابراس

دونالد ساسون، در تحلیلی که اخیراً از معنای سلطه‌ی فرهنگی ارائه داده، الگوهای صادرات و وارداتِ رمان‌ها، اپراها، و فیلم‌ها در قرون نوزدهم و بیستم را بررسی کرده است. کشورهایی که از لحاظ فرهنگی مسلط‌اند تولیدات داخلی فراوانی دارند، که تقاضای بازارهای داخلی‌شان را برآورده می‌کند، و وارداتِ کم و صادراتِ موفقیت‌آمیزِ بسیاری دارند. در قرن نوزدهم، فرانسه و انگلستان قدرت‌های ادبی مسلط بودند. امروزه امریکا مسلط‌ترین فرهنگ را در میان کشورها دارد، چون تولیدات فرهنگی‌اش را به سرتاسر جهان صادر می‌کند، در حالی که وارداتِ بسیار کمی دارد. همان‌گونه که ساسون خاطرنشان می‌کند، این امر به آن معنا نیست که همه فرهنگِ آمریکایی مصرف می‌کنند، بل به این معنا است که بیشترِ فرهنگی که ورای مرزهای کشورهای جهان جریان دارد فرهنگی امریکایی است.