بریده‌ای از کتاب دایی وانیا اثر آنتون چخوف

سونیا: چه میشود کرد، باید به زندگی ادامه دهیم. زندگی هم خواهیم کرد، دایی وانیا. روزهای بیشماری را باید پشت سر بگذاریم و شبهایی تمام نشدنی. و با صبر و شکیبایی آن چه را سرنوشت برای مان رقم زده تحمل میکنیم. از حالا تا موقعی که بمیریم برای دیگران کار میکنیم، بدون استراحت، وقتی هم که عمرمان به سر آمد، بدون هیچ شکوه و شکایتی می رویم. در دنیای دیگر خواهیم گفت: در آن دنیا خیلی رنج برده ایم، با تیره روزی زندگی کرده ایم و خداوند به ما رحم خواهد کرد. آن وقت دایی جان، دایی عزیزم، زندگی زیبا، شاد و کاملی برای مان آغاز خواهد شد، از آن لذت می بریم، به رنجهای کنونی مان لبخندی ترحم آمیز می زنیم و تا ابد استراحت میکنیم.