بریدهای از کتاب مسئولیت و سازندگی اثر علی صفایی حائری
1404/3/16
صفحۀ 63
فکر انسان همانند یک قطبنما میتواند راه را روشن و مشخص کند، به شرط اینکه قطبنما تحتتأثیر کششها و جاذبهها قرار نگرفته باشد. هنگامی که یک قطبنما در کنار یک آهنربای قوی قرار میگیرد و حوزه مغناطیسی او دگرگون میشود، دیگر قطب شمال و جنوب را مشخص نمیکند و راه را نشان نمیدهد و انسانی که با اعتماد به این قطبنما حرکت میکند حتما گمراه میشود و همانطور که گفتم خطر این قطبنمای گرفتار از بی قطبنما بودن کمتر نیست، که زیادتر است. آنها که با تفکراتی مغشوش و گرفتار حرکت میکنند، خیلی گمراهتر از آنهایی هستند که هرگز تفکراتی ندارند و کاری را آغاز نکردهاند.
فکر انسان همانند یک قطبنما میتواند راه را روشن و مشخص کند، به شرط اینکه قطبنما تحتتأثیر کششها و جاذبهها قرار نگرفته باشد. هنگامی که یک قطبنما در کنار یک آهنربای قوی قرار میگیرد و حوزه مغناطیسی او دگرگون میشود، دیگر قطب شمال و جنوب را مشخص نمیکند و راه را نشان نمیدهد و انسانی که با اعتماد به این قطبنما حرکت میکند حتما گمراه میشود و همانطور که گفتم خطر این قطبنمای گرفتار از بی قطبنما بودن کمتر نیست، که زیادتر است. آنها که با تفکراتی مغشوش و گرفتار حرکت میکنند، خیلی گمراهتر از آنهایی هستند که هرگز تفکراتی ندارند و کاری را آغاز نکردهاند.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.