می‌فرمایید صبوری کنیم، چشم! صبوری می‌کنیم و دل می‌کشیم! همین صبوری‌ها، شب که بیگم‌باجی چراغ می‌کشد، می‌شود فکر، می‌شود خیالات، می‌شود بخار، از دیده روان می‌شود و تا می‌آییم به خود بجنبیم، می‌بینیم باید بالش را برگردانیم تا گل‌های خنک پشتش را هم به آب دیده آبیاری کنیم... (: ❤️‍🩹 برشی از کتاب "پری‌دخت"، نوشته‌ی حامد عسکری🌱