بریده‌ای از کتاب مادام بواری اثر گوستاو فلوبر
1404/3/17
3.8
68
صفحۀ 86
در جهان آرزو، شهوتِ شکوه و تجمل را با شادی درون و ظرافت عادات و آداب را با لطافت احساس اشتباه می‌گرفت. مگر نه اینکه عشق هم مثل گیاهان هندی به خاکی مستعد و دمایی خاص نیاز داشت؟ بنابراین آه کشیدن در دامن مهتاب، در آغوش کشیدنهای طولانی، اشک‌هایی که هنگام جدایی روی دستها روان می‌شود، هیجانات جسمانی و رخوت مهربانی، همه و همه از ایوانهای قصرهایی بزرگی جدایی ناپذیر بود که پر از سرگرمی و تفریح بودند. اتاق پذیرایی با سایبانهای ابریشمی ویژه‌ی بانوان داشتند با فرشهایی ضخیم، گلدان‌هایی پر از گل و تخت‌خوابی بر بلندی و نیز جدایی ناپذیر بود از درخشش سنگ‌هایی گرانبها و واکسیل جامه نوکرها.
در جهان آرزو، شهوتِ شکوه و تجمل را با شادی درون و ظرافت عادات و آداب را با لطافت احساس اشتباه می‌گرفت. مگر نه اینکه عشق هم مثل گیاهان هندی به خاکی مستعد و دمایی خاص نیاز داشت؟ بنابراین آه کشیدن در دامن مهتاب، در آغوش کشیدنهای طولانی، اشک‌هایی که هنگام جدایی روی دستها روان می‌شود، هیجانات جسمانی و رخوت مهربانی، همه و همه از ایوانهای قصرهایی بزرگی جدایی ناپذیر بود که پر از سرگرمی و تفریح بودند. اتاق پذیرایی با سایبانهای ابریشمی ویژه‌ی بانوان داشتند با فرشهایی ضخیم، گلدان‌هایی پر از گل و تخت‌خوابی بر بلندی و نیز جدایی ناپذیر بود از درخشش سنگ‌هایی گرانبها و واکسیل جامه نوکرها.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.