بریده‌ای از کتاب جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی
1402/8/12
4.1
125
صفحۀ 320
برخی چنین‌اند که بلندی خود را در پستی دیگری ، دیگران می‌جویند. به هزار زبان فریاد میزنند که: تو نرو تا ایستاده ی من، برتو پیشی داشته باشد! این گونه آدم ها، از آن رو که در نقطه‌ای جامد شده و مانده اند؛ چشم دیدن هیچ رونده و هیچ راهی را ندارند.
برخی چنین‌اند که بلندی خود را در پستی دیگری ، دیگران می‌جویند. به هزار زبان فریاد میزنند که: تو نرو تا ایستاده ی من، برتو پیشی داشته باشد! این گونه آدم ها، از آن رو که در نقطه‌ای جامد شده و مانده اند؛ چشم دیدن هیچ رونده و هیچ راهی را ندارند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.