بریده‌ای از کتاب نابینای نوازنده اثر ولادیمیر کارالنکو

ما، بینایان، انعکاس دگرگونیهای روحی دیگران را در چهره‌هایشان میبینیم و باینجهت یاد میگیرم، که دگرگونیهای روانی خود را پنهان کنیم. نابینایان در اینمورد بکلی بیدفاع هستند و از اینجهت ممکن بود در صورت رنگ پریده‌ی پیتر مانند دفتر یادداشت روزانه خصوصی، که در اطاق پذیرائی باز مانده باشد، مکنوناتش را خواند...