بریده‌ای از کتاب بار دیگر شهری که دوست می داشتم اثر نادر ابراهیمی
4 روز پیش
صفحۀ 32
شهر ، آواز نیست که رهگذری به یاد بیاورد ، بخواند و بعد فراموش کند. هیچکس شهری را بی‌دلیل نفرین نخواهد کرد. هیچکس را نخواهی یافت که راست بگوید که شهرم را نمی‌شناسم. انسان ، خاک را تقدیس می‌کند. انسان در خاک می‌رویَد چون گیاه و در خاک می‌میرد.
شهر ، آواز نیست که رهگذری به یاد بیاورد ، بخواند و بعد فراموش کند. هیچکس شهری را بی‌دلیل نفرین نخواهد کرد. هیچکس را نخواهی یافت که راست بگوید که شهرم را نمی‌شناسم. انسان ، خاک را تقدیس می‌کند. انسان در خاک می‌رویَد چون گیاه و در خاک می‌میرد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.