بریده‌ای از کتاب وقتی که از خودت می سوزی اثر علی صفایی حائری

کوه طاعت چگونه هنگامی که به ســویش می آیی، کوچک و کوچک تر می شــود تا آنجا که یک لقمۀ لذیذ می شــود و به تو نیرو می دهد. آن طاعتــی که اول آن چنان ســنگین اســت که صداى اســتخوان هاى ســینه ات را بلند می کند، ســپس آن چنان سبک و لذیذ می شود که به تو نیرو می دهد.1