بریده‌ای از کتاب قاسم اثر مرتضی سرهنگی
7 روز پیش
4.0
2
صفحۀ 225
باید برمی‌گشتم به بیابان‌های جنوب‌شرق. باید کاری می‌کردم مردم این منطقه سلاح‌های‌شان را زمین بگذارند و بیل و داس بردارند. این بهترین کاری بود که می‌شد کرد؛ آشتی دادن آن‌ها با خاک و زمین و آسمان، پر کردن بوی نان توی روستاهاشان به جای دود باروت.
باید برمی‌گشتم به بیابان‌های جنوب‌شرق. باید کاری می‌کردم مردم این منطقه سلاح‌های‌شان را زمین بگذارند و بیل و داس بردارند. این بهترین کاری بود که می‌شد کرد؛ آشتی دادن آن‌ها با خاک و زمین و آسمان، پر کردن بوی نان توی روستاهاشان به جای دود باروت.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.