بریده‌ای از کتاب وضع بشر اثر هانا آرنت

آرمان‌های homo faber [انسانِ سازنده یا ابزارساز] یا سازنده‌ی جهان، که همانا ماندگاری و ثبات و دوامند، قربانی فراوانی شده‌اند که آرمانِ animal laborans [حیوانِ زحمتکش] است. ما در جامعه‌ای مرکب از زحمتکشان به سر می‌بریم زیرا تنها زحمت است که با ثمردهی ذاتی‌اش احتمال دارد موجب فراوانی شود؛ و ما کار را به زحمت بدل ساخته‌ایم و آن را به اجزای خُردش تجزیه و متلاشی کرده‌ایم تا جایی که کارْ تن به تقسیمی داده است که در آن فصل مشترکی به نام ساده‌ترین شکلِ انجام دادن به دست می‌آید آن هم به این منظور که مانعی به نام ثباتِ «غیرطبیعی» و کاملاً جهانی صناعت بشری از سر راه نیروی زحمت بشری _که بخشی از طبیعت و شاید حتی قوی‌ترین نیروی طبیعی است_ برداشته شود.