بریده‌ای از کتاب شش رساله (حکمت سقراط و افلاطون): اتوفرون، اقریطون، فیدون، الکبیادس، غورجیاس، دفاعیه اثر افلاطون

خیر بودن مرگ با اندک تامل نمودار می‌گردد چه امر از دو حال بیرون نیست: یا کسی که می‌میرد هیچ می‌شود پس دیگر چیزی در نمی‌یابد، مانند خوابی است آسوده. یا چنان که می‌گویند گذر کردن نفس است از جایی به جایی دیگر، پس می‌تواند همان زندگی را ادامه دهد و یکی از برتری‌های اهل آخرت بر مردم دنیا از قراری که می‌گویند این است که زندگی جاودانی دارند و نمی‌میرند.