بریده‌ای از کتاب نهج البلاغه اثر سید رضی

وَلَئِنْ أَمْهَلَ الظَّالِمَ فَلَنْ يَفُوتَ أَخْذُهُ. وَهُوَ لَهُ بِالْمِرْصَادِ، على مجاز طريقه، وَبِمَوْضِعِ الشَّجَى مِنْ مَسَاعَ رِيقِهِ اگر ستمکار را مهلت داد از او نرسته است، بلکه خدا برگذرگاه او نشسته، تا در بندش آرد ؛ و چون استخوان گلوگیر، نای اش را بفشارد.