بریده‌ای از کتاب آتش، بدون دود: واقعیت های پرخون، حرکت از نو (کتاب های چهارم و پنجم) اثر نادر ابراهیمی
1404/3/20
صفحۀ 296
بزرگ‌ترین و خوف‌انگیزترین گناه نابخشودنی من این است که گفته‌ام، با صدای بلند گفته‌ام، و نوشته‌ام که: ترکمن، گندم می‌کارد؛ اما برای شام شبش، نان ندارد..
بزرگ‌ترین و خوف‌انگیزترین گناه نابخشودنی من این است که گفته‌ام، با صدای بلند گفته‌ام، و نوشته‌ام که: ترکمن، گندم می‌کارد؛ اما برای شام شبش، نان ندارد..
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.