بریده‌ای از کتاب جای خالی سلوچ اثر محمود دولت آبادی
1404/5/25
4.1
170
صفحۀ 299
《و اگر دم نزنم؟》 باز هم می‌آزاردت. آرامت نمی‌گذارد. تنها امیدِ فراموشی هست. اما چه چیز را می‌توان فراموش کرد؟ همه‌چیز را؟!
《و اگر دم نزنم؟》 باز هم می‌آزاردت. آرامت نمی‌گذارد. تنها امیدِ فراموشی هست. اما چه چیز را می‌توان فراموش کرد؟ همه‌چیز را؟!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.