بریده‌ای از کتاب زنده به گور اثر صادق هدایت

گاهی دیوانگی ام گل می‌کند، می‌خواهم بروم دور، خیلی دور، یک جایی که خودم را فراموش بکنم، فراموش بشوم، گم بشوم، نابود بشوم، می‌خواهم از خود بگریزم بروم خیلی دور، مثلا بروم در سیبری، در خانه های چوبین زیر درختهای کاج، آسمان خاکستری، برف، برف انبوه ، بروم زندگان خودم را از سر بگیرم.