بریده‌ای از کتاب چخوف در قاب تصویر اثر پتر اوربان

دنیای خدا زیباست. آن‌چه زیبا نیست ماییم. چقدر حس انصاف و فروتنی‌مان کم است و چه تصور نادرستی از وطن‌پرستی داریم! یک مرد دائم‌الخمر، خشن و لاابالی عاشق زن و بچه‌هایش است، اما این عشق چه فایده‌ای دارد؟ ما آن‌گونه که در روزنامه‌ها می‌نویسند، موطن پهناورمان را دوست داریم، اما این دوست‌داشتن در کجا خودش را نمایان می‌کند؟ به جای دانشْ وقاحت صِرف و خودپسندی بی‌حد‌وحصر، به جای کار -کاهلی و خوکدانی، هیچ عدالتی نیست، مفهوم شرافت از شرافت اونیفورم فراتر نمی‌رود، اونیفورمی که تنها به درد زینت دادن هر روزه به نیمکت اتهام‌مان می‌خورد. کار باید کرد، باقی چیزها بروند به درک. مسئله اصلی این است که آدم منصف باشد، باقی چیزها همه حاصل آن‌اند.