بریده‌ای از کتاب رهایی از تکبر پنهان اثر علیرضا پناهیان

گاهی اوقات ما آدم های بی‌رحمی هستیم، ولی خودمان نمی‌دانیم. اگر صد نفر انسانِ بی‌گناه را جلوی ما سر بِبُرند می‌گوییم:《بی‌خیال! فقط کسی ما را اذیّت نکند و به ما آسیبی نرساند، عیبی ندارد، سرِ من را که نبریده‌اند!》