بریده‌ای از کتاب جمع‌ها و حاصل جمع‌ها اثر علی صفایی حائری
3 روز پیش
صفحۀ 52
گفتیم که نیازهای فکری باید در برخوردها تأمین شود؛ در برخورد با هرکس که به انسان وابسته است و با هرکس که با او مأنوس است و پیوند برقرار می‌کند. این پیوند، نعمت است و این نعمت خواه و ناخواه مسئولیت می آورد؛ «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»، در برابر نعمتها مسئولیت است و از ما می‌پرسند تو با این رفیق چه کردی؟
گفتیم که نیازهای فکری باید در برخوردها تأمین شود؛ در برخورد با هرکس که به انسان وابسته است و با هرکس که با او مأنوس است و پیوند برقرار می‌کند. این پیوند، نعمت است و این نعمت خواه و ناخواه مسئولیت می آورد؛ «ثُمَّ لَتُسْئَلُنَّ يَوْمَئِذٍ عَنِ النَّعِيمِ»، در برابر نعمتها مسئولیت است و از ما می‌پرسند تو با این رفیق چه کردی؟
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.