بریده‌ای از کتاب پانصد صندلی خالی: روزنوشت های زنی در محاصره سه ساله الفوعه اثر لیلی علام الدین اسود
1403/12/13
صفحۀ 21
ما به همه چیز راضی شده ایم؛ اما هرگز به این راضی نمی‌شویم که فراموش بشویم. (....) چون ما زندگی را دوست داریم. (....) امیدوارم رویای ما زودتر از رویای محمود درویش محقق بشود؛ چون ما زندگی را دوست داریم، اگر راهی به سمت آن داشته باشیم!
ما به همه چیز راضی شده ایم؛ اما هرگز به این راضی نمی‌شویم که فراموش بشویم. (....) چون ما زندگی را دوست داریم. (....) امیدوارم رویای ما زودتر از رویای محمود درویش محقق بشود؛ چون ما زندگی را دوست داریم، اگر راهی به سمت آن داشته باشیم!
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.