بریده‌ای از کتاب برادران کارامازوف اثر فیودور داستایفسکی

... عشق با عمل در قیاس با عشق خیالی، چیز خشن و ترسناکی است. عشق خیالی، تشنه ی عمل فوری است که به سرعت انجام می شود و همه تماشایش می کنند. در واقع حتی تا ایثار جان هم پیش می رود، به شرط آن که مدتی دراز نپاید بلکه زود به سر آید ، مثل صحنه ی نمایش، که همه نگاه می کنند و ستایش می کنند. حال آنکه عشق با عمل یعنی زحمت و پایداری ، و برای بعضی مردم شاید یک علم کامل!