بریده‌ای از کتاب اعمال انسانی اثر هان کانگ

به زخم چرکین پهلویم فکر میکنم به گلوله ای که آنجا را شکافت آن سرمای عجیب و نیروی آن ضربه ی اولیه که فورا تبدیل به توده ای آتشین در درونم شد. به سوراخی که در پهلوی دیگرم ایجاد کرد از آنجا بیرون پرید، و خون داغ از بدنم به بیرون فواره زد. به تفنگی که از آن شلیک شد. به آن ماشه ی صاف و صیقلی به چشمانی که مرا زیر نظر گرفته بودند. به چشمان کسی که دستور شلیک را داد