بریده‌ای از کتاب صراط اثر علی صفایی حائری
1403/12/25
4.6
33
صفحۀ 1
بسم اللَّه، يعنى نشان خدا، يعنى علامت خدا. بسم اللَّه كلمه نيست، حرف نيست. يك مرحله از آگاهى و يك جريان از معرفت است، يعنى أَتَوَسَّمُ بِسْمِهِ اللَّه، يعنى خودم را با نشان خدا علامت مى گذارم، يعنى علامتى ديگر و نشانى ديگر نمى خواهم، يعنى وجود من نشان از معبودهاى ديگر ندارد، يعنى گفتار و كردار و پندار من از عامل ها و انگيزه هاى ديگر الهام نمى گيرد. آن وقت که با بسم الله به غذا خوردن مینشینی ،یعنی این خوراک از هوس،از عادت،از لذت مارک و نشانی ندارد.
بسم اللَّه، يعنى نشان خدا، يعنى علامت خدا. بسم اللَّه كلمه نيست، حرف نيست. يك مرحله از آگاهى و يك جريان از معرفت است، يعنى أَتَوَسَّمُ بِسْمِهِ اللَّه، يعنى خودم را با نشان خدا علامت مى گذارم، يعنى علامتى ديگر و نشانى ديگر نمى خواهم، يعنى وجود من نشان از معبودهاى ديگر ندارد، يعنى گفتار و كردار و پندار من از عامل ها و انگيزه هاى ديگر الهام نمى گيرد. آن وقت که با بسم الله به غذا خوردن مینشینی ،یعنی این خوراک از هوس،از عادت،از لذت مارک و نشانی ندارد.
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.