بریده‌ای از کتاب چیزهای شکننده اثر نیل گیمن

نوامبر:داستان های تورو دوست دارم.مال من همیشه زیادی تاریکه. اکتبر:فکر نمی‌کنم.فقط قضیه اینه که شب‌های تو دراز‌ترن و به گرمی من نیستی. نوامبر:وقتی اینجوری بهش نگاه می کنی حس بهتری بهم میده .به نظرم نمیتونیم چیزی رو که هستیم عوض کنیم. برادرش گفت:به این میگن روحیه. و همینطور که از آتش نیم سوخته نارنجی رنگ دور می‌شدند دست هم را گرفتند، درحالی که داستان هایشان را با خودشان به تاریکی می‌بردند.