بریده‌ای از کتاب فقط روزهایی که می نویسم: پنج جستار روایی درباره نوشتن و خواندن اثر آرتور کریستال

انگار ما نمی دانستیم مرز میان ما و کتاب ها کجاست. کتاب ها اب و هوای ما بودند، محیط زیست ما بودند، پوشش و پوشاک می بودند، ما فقط کتاب هارا نمی خواندیم، ما به ان ها تبدیل می شدیم. ما کتاب را به درونمان می بردیم، و به خودمان بدل می کردیم، کتاب ها متعادلمان می کردند، ارام مان می کردند، کتاب ها به ما وزن می دادند.