بریده‌ای از کتاب نبرد حق و باطل اثر مرتضی مطهری

فکر و فلسفه دیگری به نام اگزیستانسیالیسم پیدا شد که جهان‏‌‌بینی آن یعنی نظرش درباره انسان همان جهان‏بینی مادی است، ماتریالیستی فکر می‌کند ولی اینها طرحی و نظریه‌ای دادند تا این نقصی که در مارکسیسم هست یعنی مسئله‌ گرایش را برطرف کند، چون در مارکسیسم انسانیت یا بگوییم ارزش‌های انسانی، معانی و مفاهیم اخلاقی از قبیل صلح و عدالت را مفاهیمی ایده‏‌آلیستی و بی‏‌ارزش می‌دانند. ولی اگزیستانسیالیست‌ها چسبیدند به ارزشهای انسانی برای اینکه بتوانند در انسان یک مبدأ گرایش به وجود بیاورند نه فقط مبدأ شناخت و فکر، یعنی یک چیزی که جاذبه داشته باشد و انسان را به سوی خودش بکشاند و بتواند برای انسان هدف‌های عالی و متعالی غیر از هدف‌های مادی مشخص کند. این بود که بر ارزش‌های انسانی و بر آن چیزی که انسانیت نامیده می‌شود تکیه کردند و این ارزش‌ها را روبنا و قهراً بی‏‌ارزش تلقی نکردند. ولی باید سؤال کرد شما که می‌گویید جهان انبوهی و توده‌‏ای از ماده است و تمام هستی جز ماده و فعل و انفعالات مادی چیزی نیست پس این ارزش‌های انسانی در جهان مادی چیست؟