بریدۀ کتاب

کار زیادی از دستم بر نمی آید جز اینکه به اون نگاه کنم و هر بار که نگاهش میکنم افکار دیگر نه شروع میشوند و نه تمام. فقط آنقدر در هم می آمیزند تا اینکه من به انبوهی نامنسجم از افکار متزلزل تبدیل میشوم که تلاش میکنم دیکر آنقدری به من خیره نشوند که گونه هایم قرمز شوند و پروانه ها در دلم اینطرف و آنطرف بروند.