بریدۀ کتاب

روز سوم سفر قرار است سری به جزیره اوکونوشیما بزنیم. جزیره‌ای با گذشته اسرارآمیز که ژاپنی‌ها تا سال ۱۹۸۴ تلاش کرده بودند آن را کامل مخفی نگه دارند! مترجم گروه می‌گوید آنها حتی سال‌ها این جزیره را از روی نقشه ژاپن هم حذف کرده بودند! هدف اصلی، دیدن موزه ایست که در آن بخشی از داستان غم انگیز قربانیان سلاح‌های شیمیایی روایت شده است. ... وارد موزه می‌شویم. کل موزه مساحت کمتر از ۱۵۰ متر دارد. این نشان می‌دهد ژاپنی‌ها هیچ علاقه‌ای ندارند که درباره رفتارهای تاریخی خودشان حرف بزنند و به نظرم حق هم دارند. تازه اینجا متوجه اصل ماجرا می‌شوم. اوکونوشیما جزیره‌ایست که ژاپنی‌ها پیش از جنگ جهانی دوم در آن بمب‌های میکروبی و گازهای اعصاب و خردل تولید می‌کردند. کارگران کارخانه تولید بمب‌های میکروبی و گازهای شیمیایی کودکان و دانش آموزان بوده‌اند! عکس‌ها نشان دهنده گروه‌های متعدد دانش‌آموزی است که بی‌اطلاع از اهداف و ماهیت کارخانه، برای ابراز وفاداری و ادای دین خود به وطن، در این کارخانه هولناک کار کرده‌اند. کارخانه در سال ۱۹۲۹ در اوج بوده و ارتش ژاپن را به یکی از مخوف‌ترین ارتش‌های جهان تبدیل کرده است. ... در کمال ناباوری عکس‌هایی از قربانیان ایرانی در اثر بمب‌های شیمیایی عراق می‌رسم. عکس‌ها روی دیوار موزه نصب شده و زیر آن به حالت مبهمی نوشته شده که این‌ها قربانیان استفاده از این بمب‌ها در جنگ ایران و عراق هستند.